Uroczyste rozstrzygnięcie Konkursu i rozdanie nagród odbyło się 21 grudnia o godz. 16.00 w łódzkiej klubokawiarni „Niebostan” (ul. Piotrkowska 17).
Jury w składzie: Magda Rogaczewska (przewodnicząca Jury), dr Izabella Adamczewska, dr Natalia Lemann, Karolina Skubaczewska i Marta Zielińska, podczas obrad 12 grudnia 2013 r. przyznało:
- Nagrodę Główną (finansową w wys. 700 zł oraz ofertę wydawniczą) p. Jakubowi Statnikowi, studentowi filologii angielskiej w Uniwersytecie Łódzkim, za opowiadanie Menażeria Bruno Ganza,
oraz trzy nagrody promocyjne w formie oferty wydawniczej:
- p. Damianowi Skawińskiemu, studentowi filologii polskiej w Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy za cykl wierszy Spacer między sztalugami,
- p. Natalii Elijasik, studentce kulturoznastwa w Uniwersytecie Łódzkim, za opowiadanie Proszę pani, to nie byli grzeczni chłopcy,
- p. Marcie Grzegorczyk, studentce filologii polskiej w Uniwersytecie Łódzkim za cykl wierszy.
Uroczysty finał został poprowadzony przez Milenę Rosiak i Mateusza Żebrowskiego.
Uzasadnienie werdyktu Jury I Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego „Lancet 2013”
Jurorzy, podejmując decyzje o przyznaniu nagród, kierowali się projektami obrazu świata i umiejętnościami warsztatowymi autorów. Każda z wyróżnionych przez nas prac, stanowiąc odmienny zapis doświadczeń, jest zarazem wyrazistą diagnozą współczesnej rzeczywistości, wobec której młodzi twórcy szukają dystansu i własnego szlaku.
Menażeria Bruno Ganza Jakuba Statnika to fantazmatyczny zapis przebywania na granicy między światem ludzkim i zwierzęcym; między percepcją, fotografią, realistyczną narracją a metaforą i wizją. Jest to zatem ponowoczesna kreacja przestrzeni liminalnej, której oryginalność zawarta jest w próbie nacechowania opozycji między falsyfikowanym w narracji dokumentem dziennikarskim a doświadczeniem wewnętrznym; opozycji przeniesionej przez autora na dyskurs pomiędzy humanizacją i dehumanizacją współczesnego świata.
Cykl wierszy Damiana Skawińskiego Spacer między sztalugami to przemyślany zbiór wierszy, na który składają się starannie dobrane i skonstruowane ekfrazy. Autor zaprasza czytelników do zbudowanego przez siebie muzeum, w którym językowe obrazy płócien Rembrandta, Picassa, Witkacego czy Malczewskiego to nie tylko odsłonięcie wizualnego archiwum wyobraźni autora, ale także – pośrednio – dyskurs z obrazami percepcyjnymi współczesnej realności.
Opowiadanie Natalii Elijasik Proszę pani, to nie byli grzeczni chłopcy… nawiązuje do brutalnego matkobójstwa, dokonanego przez dwójkę braci. Narracja, inspirowana filmem „Matka Teresa od kotów” w reż. Pawła Stali, stawia w centrum świata małą dziewczynkę, siostrę zbrodniarzy. Chłodne, pisane „na zimno”, pełne dziecięcej naiwności spostrzeżenia, przypominają zapis zeznań na temat świata, w którym takie sytuacje są realne, a zarazem niemożliwe do włączenia w spójny, akceptowalny czy choćby tylko zrozumiały zbiór doświadczeń.
Wiersze Marty Grzegorczyk to obraz „Pokolenia Porno”, jak by powiedział Roman Pawłowski. Ironiczny obraz świata, w którym „ideał sięgnęł po rabat”, to kontra wobec obsesji konsumpcjonizmu, wizualizacji i karnawalizacji przestrzeni internetowej, podstępnie żywiącej się ilością kliknięć „Lubię to” na „fejsie”. Nawet miejsce uznane za nawiedzone przez Boga staje się bazarem, na którym „Jezus oślepiony blaskiem fleszy wisi, nie może umrzeć”.
Oprócz nagrodzonych prac braliśmy również pod uwagę kilkanaście innych propozycji, których autorzy zapewne będą się także wkrótce ujawniać w przestrzeni literackiej.
Uzasadnienie spisała Karolina Skubaczewska
